- 31 تیر 1396
رنگینه های اسیدی، نمک های سدیم و در مواردی پتاسیم اسید سولفوریک و یا کربوکسیلیک ترکیبات آلی رنگی میباشند که حدود 65 درصد آنها از نوع آزو، 15 درصد آنتراکینون، 12 درصد تری آریل متال و بقیه از نوع آزین، زانتین، و غیره میباشد.
این رنگینه ها در آب حل شده و به صورت آینون در می آیند.
به طور کلی رنگهای اسیدی طبقه بزرگی از رنگها هستند و برای محلول اسید به کار برده میشوند که بیشتر برای رنگ کردن الیاف حیوانی به ویژه پشم و الیاف مصنوعی پلی آمید به کار میروند.
رنگینه های اسیدی نسبت به الیاف پشمی میل جذبی بالایی دارند.
سرعت و مقدار رنگینه جذب شده توسط دما، مدت زمان، مقدار الکترولیت و ph تعیین میگردد.
رنگینه های اسیدی براساس ph تقسیم بندی میشوند:
اسید سولفوریک 3-2.5
اسید فرمیک 4
اسید استیک 4.5-5.5
نمک های آمونیوم 6-8.5
مواد رنگزای اسیدی در آب محلول بوده و معمولا ثبات شستشویی و نوری آنها از خیلی ضعیف تا عالی متغیر است.
رنگهای اسیدی ممکن است در مخلوط خوب عمل نکنند و یا حتی در رنگهای طبقه عادی عمل کنند.
رنگینه های اسیدی را میتوان به طور کلی به سه گروه تقسیم بندی کرد:
الف)رنگینه های یکنواخت کنندهleveling
ب)رنگینه های میلینگmilling
ج)رنگینه های سوپرمیلینگ super milling
به طور کلی تعداد وسیعی از مواد رنگزا در طبقه ها قرار دارند.
وزن مولکولی مواد رنگزای اسیدی بین 300 تا800 گرم بر مول است.
مواد رنگزا با وزن مولکولی کوچکتر قابلیت مهاجرت خوبی دارند، بنابراین رنگرزی و چاپ یکنواختی حاصل میشود اما ثبات شستشویی خوبی ندارند.
مانند، رنگینه های دسته اول levelling
مواد رنگزا که وزن مولکولی بزرگتری دارند مانند،milling و super milling این خصوصیات را ندارند.
