- 20 اردیبهشت 1396
رنگهای خمی ترکیباتی نامحلول هستند که دارای دو یا چند گروه کربونیل به شکل سیستم ترکیب دوتایی میباشند.
آنها دامنه وسیعی از انواع ساختاری میباشند که شامل این دانترون ها و انتراکوئینون کربازول هستند.
رنگهای خمی حلال میباشند و از طریق قلیای مناسب که محلول را کاهش میدهد به سلولز تمایل جذب دارند و این فرآیند به شکل خمی است.
خمی شدن معمولا با دترئونات سدیم انجام میشود و به عنوان عامل کاهنده در حضور سود سوزآور عمل میکند.
در دمایی که هنگام رنگرزی باید شود.
دمای رنگرزی معمولا از 45 تا 60 درجه سانتیگراد میباشد.
وقتی سودسوزآور در هنگام فرآیند خمی استفاده شود و عمل اکسیژن اتمسفر روی خمی ایجاد شود،یک مقدار اضافی باید همیشه موجود باشد چونکه رنگ خمی بتواند فقط به شکل یونیزه جذب شود.
نمک ها مثل سولفات سدیم یا کلرید سدیم تمایل جذب این رنگ را برای لیف افزایش میدهد.
بخش عمده رنگ در ظرف 10دقیقه تخلیه میشودچونکه مقدار زیادی از جذب رنگ برای لیف توسط ساختار مولکولی آن تعیین میشود و به میزان انباشتگی ربطی ندارد.
به هر حال انباشتگی میتواند روی نفوذ رنگ خمی در لیف تاثیر بگذارد و بنابراین روی سطح یکنواختی موثر باشد.
در عمل ،هرچه تخلیه رنگ در فاز اولیه بیشتر باشد خطر یکنواختی بهتر انجام میشود.
عامل های نشر غیریونی برای نفوذ بهتر استفاده میشوند اما آنها میزان تخلیه را در تعادل کاهش میدهد.
وقتی فرآیند تخلیه کامل شود،رنگرزی شسته شده و رنک واکنش نداده برداشته میشود و بسیاری از عامل های کاهش و قلیایی نیز حذف میشود.
رنگ خمی آنگاه به شکل اصلی خود مبدل میشودالبته از طریق عملکرد با یک عامل اکسیداز مناسب مثل سدیم نیتروبنزن سولفانات.
بعد از اکسید شدن ،رنگها به دلیل اینکه شبیه به رنگهای هیدروژنی شوند به نقطه جوش میرسند.
